یکی از بزرگترین مفاصل بدن انسان مفصل ران است. این مفصل به گونه ای ساخته شده است که بتواند وزن را تحمل کند و امکان انجام حرکات مختلف در جهات مختلف را داشته باشد. کپسول مفصلی، ماهیچه ها، رباط ها و لب ها (لب ها بافت غضروفی هستند) در بدن وجود دارند که وظیفه ثبات لگن را بر عهده دارند. این مفصل گاهی اوقات به دلایل مختلف دچار دررفتگی مفصل ران می شود. دررفتگی مفصل ران در بزرگسالان یک رویداد دردناک است که اغلب در نتیجه یک آسیب شدید رخ می دهد. با دکتر منصوری همراه باشید.
مفاصل و استخوان ها
د و شانه ساختار یکسانی دارند که از یک استخوان کروی و یک حفره دایره ای تشکیل شده است. سر استخوان ران (فمور) کروی است و قسمت توخالی آن استابولوم را تشکیل می دهد که بخشی از استخوان لگن است. استابولوم یک فرورفتگی دایره ای کم عمق است، اما قسمت کروی استخوان ران بزرگ است. زیرا این اندازه ها به لگن اجازه می دهد دامنه حرکتی وسیعی داشته باشد. با کمک غضروف مفصلی، سر توسط هر دو استخوان پوشانده می شود، غضروف این ناحیه دارای سطح صاف و صافی است و اجازه می دهد تا دو استخوان به راحتی روی یکدیگر بلغزند.
رباط uye لابروم
5 مفصل در اطراف لگن برای ایجاد ثبات و ثبات لگن وجود دارد و بخشی به نام رباط وجود دارد که حاوی بافت نرم است و سر استخوان ها را به هم متصل می کند. رباط ها و کپسول مفصلی مسئول اجازه دادن به لگن در جهت های خاصی هستند. این دو قسمت باعث ثبات مفصل مچ دست می شوند. همچنین بافتی از فیبر و غضروف به نام لابروم در اطراف سوکت (استابولوم) وجود دارد که وظیفه آن افزایش ثبات و عمق مفصل ران است.
دررفتگی مفصل ران در بزرگسالان
در مورد
دررفتگی لگن، در بزرگسالان بسیار نادر اتفاق می افتد. زیرا لگن از ثبات بالایی برخوردار است. عواملی مانند فشار یا ضربه شدید عواملی در مفصل ران هستند. مفصل ران به دو صورت جابجا می شود: جلو یا عقب. در بیشتر موارد، مفصل ران به سمت عقب است. (70 تا 80 درصد موارد). و بیشتر موارد دررفتگی لگن (90%) در حین فعالیت های ورزشی اتفاق می افتد. تصادفات رانندگی که باعث آسیب به لگن می شود، مطمئناً از شایع ترین موارد دررفتگی مفصل ران هستند.
علل و مکانیسم های آسیب مفصل ران
هنگامی که هنگام خم شدن فشار زیادی بر روی لگن یا زانو وارد می شود، لگن به عقب برمی گردد، این وضعیت باعث می شود لگن به سمت ساق پا حرکت کند (داخل) و باعث چرخش در داخل لگن می شود، e استخوان ران به لگن فشار وارد می کند و این فشار باعث می شود لگن به سمت عقب حرکت کند و در نتیجه زن در پشت کشیده شود.
چه چیزی باعث گرفتگی مفصل ران می شود؟
از مهم ترین علل افتادگی لگن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
خم شدن به جلو و عدم فرود مناسب هنگام پرش در ورزش هایی مانند اسکی، بسکتبال، ژیمناستیک
ضربه زدن به تخته با زانو یکی از شایع ترین دلایل است که برای جلوگیری از این مشکل می توانید از کمربند استفاده کنید.
ورزش‌های خشن که در آن افراد به شدت زانو می‌زنند یا با هم برخورد می‌کنند، مانند فوتبال آمریکایی و راگبی
زمانی که پاها در همان وضعیت فوق قرار دارند، زمین خوردن و زمین خوردن.
زمانی که مفصل ران انعطاف پذیر باشد، اگر فشار زیادی به آن وارد شود، باعث حرکت مفصل ران به سمت جلو می شود. زیرا این نیرو باعث چرخش خارجی لگن و حرکت خارجی مفصل می شود.
دررفتگی مفصل ران می تواند مادرزادی باشد. برای مطالعه بیشتر در این زمینه، مطالعه مقاله دررفتگی مادرزادی هیپ را توصیه می کنم.
علائم دررفتگی مفصل ران
فشار بیش از حد به زانو یا مشکل در راه رفتن
احساس ضعف در مفصل آسیب دیده لگن
بی حسی و تورم و گزگز در پاها که در موارد خفیف نشان دهنده درگیری عصبی است. (عصب سیاتیک اغلب درگیر می شود).
درد شدید به زانوها و پاها، درد در پشت پس از فشار زیاد و افتادن
کاهش توانایی حرکت لگن
در مواردی که انحراف به سمت پشت کوتاه به نظر می رسد، لگن به سمت داخل یا نزدیک به پای مخالف می چرخد.
از آنجایی که ممکن است گردش خون به دلیل آسیب دیدگی مختل شود، لازم است ضربان قلب کنترل شود. گاهی اوقات با دررفتگی برخی از شکستگی ها نیز اتفاق می افتد. به همین دلیل انجام عکس های رادیولوژیک ضروری و ضروری است.از آنجایی که لگن به دلیل کم خونی ممکن است دچار نکروز شود، بررسی وضعیت گردش خون در مفصل ضروری و ضروری است.
درمان جابجایی مفصل ران در بزرگسالان
دررفتگی مفصل ران در بزرگسالان یکی از موارد اورژانسی است و باید فورا درمان شود. زیرا باید هر چه زودتر لگن به حالت اولیه برگردد و یا در اسرع وقت وضعیت آن اصلاح شود. برای مطالعه جزئیات بیشتر در مورد درمان دررفتگی مفصل ران، این مقاله را بخوانید.
اگر عارضه‌ای از دررفتگی لگن وجود نداشته باشد، پزشک مفصل ران را به محل اصلی خود برمی‌گرداند و به اصطلاح آن را جایگزین می‌کند. برای این کار، پزشک ممکن است از مسکن یا بیهوشی برای بیمار استفاده کند.
هنگامی که سایر عوارض با دررفتگی مفصل ران رخ می دهد (مانند درگیری عصب در پاها، شکستگی ها یا مشکلات خون رسانی به مفصل ران)، بیمار ممکن است بسته به شدت مشکل نیاز به جراحی و اصلاح داشته باشد. مشکل این است که پزشک عمل را انجام می دهد.
پس از قرار دادن استخوان لگن بعد از
دررفتگی لگن، بیمار از یخ، مسکن ها و داروهای ضد التهابی برای کنترل علائم استفاده می کند.
در مواردی که میزان آسیب بیشتر است باید از کشش لگن استفاده کرد. در کشش لگن، لگن با وسیله خاصی بلند می شود.
گاهی اوقات، در مواردی که رگ به رگ شدن و کشیدگی با هم اتفاق می‌افتد، ممکن است بر اساس تشخیص پزشک، بیمار برای مدتی از بریس استفاده کند.
برای کاهش وزن و فشار روی لگن، ممکن است به بیمار توصیه شود تا حد امکان و برای چند روز در ابتدای دوره نقاهت و پس از درمان از عصا استفاده کند.
جلسات فیزیوتراپی زمانی شروع می شود که پزشک وضعیت بیمار را برای اعمال فشار به لگن تایید کند.